?? Hallo Allemaal ??,

Bericht vanuit het revalidatiekamp aan de Tesingehof.

Om te beginnen, het gaat lichamelijk redelijk tot goed met mij: pijnbestrijding prima op orde en daarmee ook het slaapprobleem aanvaardbaar geworden. Heb daarvoor overigens van de huisarts nog even wat extra (morfine) tabletten gevraagd.

De knie begint weer knie-achtige vorm aan te nemen, minder vocht dus, en de oefeningen van Jelle laten progressie zien in alle beoogde buigingen en/of bewegingen. Lopen met de stokken gaat prima en lijkt volgens  ma niet meer op het lopen van het paard van Ankie van Grunsven.

Tot zover de positieve voortgang! Immers elke medaille heeft 2 kanten en dus nu wat beter kan.

Om te beginnen word ik “gek” van het op de bank zitten: gedurende de dag blijkt dat een lichaam niet is ontworpen om de hele dag op een middelmatig kwalitatieve bank te zitten.

Dan de afhankelijkheid!

Voorop gesteld dat Marjan zich gedraagt als “ Florence Nightingale”en steeds alles brengt, haalt, doet, aanschuift, wegbrengt, meedenkt en weet ik wat nog meer,  ik geraak door de immobiliteit en afhankelijkheid in “stress” en deze uit zich meestal in gedragsuitingen die niet de schoonheidsprijs verdienen.

Ik weet het, maar ja…….!

En dan denk ik, oh maar ik heb toch Netflix, niks aan de hand, lekker serietje kijken en voor je het weet, is de dag voorbij. Ongelooflijk maar ik kan mij er niet toe zetten!

Bij aanvang van het weekend dacht ik , oh, wat een topsport activiteiten, dit wordt een geweldig sportweekend: geen visite en voortdurend topsport!

Boy, oh Boy, wat een depressie wordend weekend!!

Formule I: zowel kwalificatietraining als race weggezapt. Wat een geklungel, wat een afgang! Ik denk dat ik switch naar “Moto GP1 “ races waar wel alles gebeurt wat ik leuk vind aan snelheidssporten: inhalen, snelheid, actie en echt met elkaar  “racen”van coureurs .

Voetbal: wat een gepruts en eredivisie- onwaardig nivo. Had verwachtingen van de noordelijke derby, maar het getoonde  kijkspel opgeteld bij mijn eerder  verhaald “ bankgevoel deed destructieve en “ eencelligen gedrag” en  gevoelens ontstaan, ( arme Marjan)!

Parijs-Roubaix, en vooral de winst van Peter Sagan, maakte toch nog iets positiefs van de middag.

Maar: vanmorgen weer “ fris en fruitig” opgestaan, Marjan die haar onbegrensde diensten weer aanbood, de  gehele dag om te oefenen, leuke Netflix-series beschikbaar, wat wil een revaliderend mens nog meer?????

Oja, voor de geïnteresseerden: vrijdag, zaterdag en zondag een (1) )lekker fris witwijntje gedronken en , ……als bevestiging van mijn ideale/ goeie gedrag, zondag toch “ quality time” genoten: een mini glaasje lekkere whisky, aangeboden door mijn liefje!

Op voor de nieuwe week, waarbij as. woensdag Jelle de meetlat legt en zal bepalen welke volgende stappen gezet mogen en kunnen worden.

Een openhartig blik uit mijn gevoelsleven, U vertelt vanuit het besef dat ieder daar zorgvuldig en relativerend mee om zal gaan.

Desgevraagd ontken ik alles!

De ideale patiënt en scribent,

Wim A Smit ?