?? Hallo Allemaal ??
Hier is hij alweer: de man met nu een bionische rechterknie.
Lange dag geweest: om 7 uur gemeld bij opname, samen met Marjan.
Eerst naar lab, daarna naar apotheek en vervolgens opname op N(uchter) O(pname), NUO. Uitkleden, operatiekleding aan, temperatuuur, bloeddruk etc.checklists.
Om 07.40 uur verwacht bij operatievoorbereiding, inclusief ruggeprik.
Overdrachtprocdures, infuus en rond 8.00 uur de anasthesioloog; prima informele vent. Ruggeprik “fluitje van een cent”! Eigenlijk niets gevoeld.
Aansluiting op allerlei schermen, voortdurend wordt de bloeddruk bijgestuurd, oa. omdat door ruggeprik bloedvaten meer opengaan en te lage bloeddruk in bovenlijf ontstaat.
Rond half 9 dan naar OK. Je voelt overigens na 5minuten niet meer dat je nog een onderlichaam hebt. Met een ijsblokje voelen ze hoe hoog de zenuwenblokkade is.
Eng momentje (vond ik) het overtillen van het bed naar de operatietafel; dacht dat ze me lieten vallen!
Aanwezig in OK een anasthesie verpleegkundige, 2 operatie assistenten en 1 ambulante assistent en dan uiteraard de Operateur, onze Lars van Roozen. Volle bak dus!
Lars kende mij nog, – ook de anasthesioloog sprak mij aan over mijn playlist!-, en zorgde ervoor dat Johnny Cash de sfeer verder opfleurde.
Helaas werd een groot groen laken voor mijn gezicht gehangen, ondanks mijn dringend verzoek te mogen meekijken! Overigens terecht: achter het operatielaken is alles steriel en hoofd en schouder gebied niet.
Nou, aan de hand van de geluiden hoor je in grote lijnen hoe het gaat: het bloed opzuigen, het gillen van de cirkelzaag , het boren en vooral het “ hameren”!
Klonk zo hard en het bed schudde erover. Met meer kracht dan dat ik een spijker in een stuk hout sla! Af en toe spreekt Lars mij aan over de muziekkeuze en vraagt hij ook verzoeknummer aan. Met elkaar is het een informeel en ontspannend gebeuren.
Lars was zeer tevreden en gaf aan dat het een mooie stabiele knie zal worden.
Rond 10 uur naar de Verkoeverkamer -afdeling, overdrachtsprotocollen weer, aansluiting op schermen, etc. Je blijft zo lang hier totdat je nog steeds lagere bloeddruk weer normaal is, zodat ik rond 11 uur door de zusters van afdeling A2 kon worden opgehaald en naar mijn “eigen”kamer gebracht, een 4-persoons. Aansluiting weer op infuus, met anti biotica en om de 2 uur kopjes vol met pijnstillers.
Het mooiste: ik heb tot nu toe geen pijn, en begin in bed al met de knie oefeningen. Andere kamerbewoners zijn jaloers!
Drie andere patiënten, 2 oude vrouwen en een jongere man,( – voor Jelle, een SWA medewerker, Henk Huisman.) en allemaal knie operaties.
Tot nu toe: onder de indruk van de patiënt-vriendelijkheid, het zorgnivo en vooral de professionaliteit waarmee de verschillende processen plaatsvinden en worden overgedragen en afgestemd. Chapeau voor het WZA.
Lars kwam rond 6 uur nog effe langs, was nog steeds zeer tevreden en ook onder de indruk van de staat waarin deze patiënt zich bevond. Sloot niet uit dat hij mij hierdoor dezer dagen niet meer zou zien.
Fysio komt pas morgenochtend. De zaal zusters gaan nog wel gelegenheid geven om de benen over de bedrand te laten schommelen en voor de flinkerds een stukje lopen!
Morgen röntgenfoto en fysio en zelfoefenen.
Nou, een eerste impressie van een tevreden patiënt, die wel hoopt dat hij: A. Kan slapen vannacht en B. in rugligging.
Ik ga zo VI kijken en groet jullie allen.
Het blijkt voorlopig ook : “” Onkruit vergaat niet “”.
Uw “ voorbeeldige en positieve scribent,
Wim A Smit ?