Mijmeringen

🎼🎼 Hallo Allemaal 🎼🎼,

De Prietprater hoopt een dezer dagen de eerbiedwaardige leeftijd van 76 jaren te bereiken. Vroeger dacht ik bij iemand van die leeftijd, “dat moet wel Metusalem zijn!” (Volgens de bijbel werd hij 969 jaar oud😮‍💨). En nu wordt hij het zelf “een jongere oudere“ 🫢!

Kennelijk behoort dat bij deze fase in je leven: er zijn vele momenten dat je zomaar terug denkt aan je jeugd en daarbij behorende herinneringen. Niks dramatisch, juist fijn en veelal met een glimlach. Net zo vaak denkt je ook van: “”76 jaar, wel heel oud 🤔, en wat heeft de toekomst voor mij nog in petto?”” Ook, veel van deze gedachten gaan terug, vooral naar zijn jeugd in Laren.

Getogen op een mooie, middelgrote en eenvoudige, boerderij, dicht bij het centrum van het dorp Laren. Erfgooiers-familie. Een zgn “gemengd bedrijf”: koeien, paarden, varkens etc, aardappelen, knollen, graan en dat gebeurde op veehouderij- en landbouwgronden, die zich overal bevonden in Laren, Eemnes, Blaricum.

Bijzonder arbeidsintensief leven en er waren ook veel momenten dat van ons, kinderen, werd gevraagd een handje mee te helpen: Bij het aardappel rooien, knollen plukken, helpen bij het melken, schoven binden en ook het “wildwest-achtige” drijven van jongvee van Eemnes naar de winterstalling thuis. Los lopend in een kudde over straat rennend van oprit langs oprit begeleidend, en zo ongeveer 10 km drijvend! Nu niet meer te geloven, maar echt waar🤩!

Naar de RK Broederschool (uiteraard alleen voor jongens) Aloysius, met broeders (in habijt) met als eeuwig durend exponent, broeder HERMANUS, die van: “”en de boeren hebben overwonnen!””. Daarna goed bevonden voor het RK Lyceum in Hilversum (geen groot succes), de HBS, ook in Hilversum (en ook geen groot succes) en als laatste de HBS in Heerenveen (ook maar een matig succes🫣🫢🥴).

Ook veel in de mijmeringen: opa en oma Van der Lingen. Wonend tegenover ons aan de Zevenenderdrift; eenvoudige mensen, maar Opa een groots vakman, meer kunstenaar als “glas in lood zetter”. Aan huis een werkplaats waar hij de prachtigste “glas in lood ramen” vanaf een tekening realiseerde en deze veelal bij de rijkeren in hun villa’s monteerde.

Zelfs heeft hij dergelijke ramen gemaakt op tekeningen van Mondriaan!

Als kind was het een ultiem plezier in zijn werkplaats te zijn, knoeiend met gekleurde stukjes glas en hem bezig te zien, lood-draad makend en minutieus de gekleurde stukjes gesneden glas in het lood zetten en een prachtig en uniek raam makend. Top vakmanschap! En het was ook nog een geweldig lief opaatje😀.

Op de boerderij hadden wij geen modern toilet- gerei, nee: achter in de boerderij, naast de koeien, een houten plank met gat, waarbij je drollen in een grote put vielen, geen douche, als jonge kinderen in een teil in de pompstraat. Later als aankomend puber ging de Prietprater naar huize Van der Lingen, waar in de schuur een echte douche, teil en plastic overgordijn was🥴🫠.

Ook een mooie mijmering: de jeugdjaren bij de “padvinderij”; elke zaterdag op de fiets naar het in de bossen gelegen groepshuis in Blaricum. Wat heeft hij daar een fijne middagen doorgebracht, eerst als WELP, later als VERKENNER. Zoektochten door de bossen, maken en knopen van bruggen, klimgevaartes en als hoogtepunten, het jaarlijkse weekend, op de fiets, slapen in tenten en eten maken op zelf gemaakte kampvuurtjes, waar we later ‘s avonds met z’n allen -in canon vorm-, echte padvindersliedjes hartstochtelijk zongen🤩.

Nog zo’n mijmering: Als Pa ’s avonds met verse melk thuiskwam, waren daar meerdere buren, kennissen, die regelmatig bij de boerderij voor zichzelf, wat van deze melk kwamen ophalen. Wat ouder, was de Prietprater veelal degene die deze mensen hielp en ook afrekende!

Beginnend puber, nog geen zakgeld, wel behoeften zoals een zakje patat, op zondagmiddag naar de jeugdbioscoop (Tarzan ed), de verleiding en behoefte was te groot, dus… “roomde” de Prietprater het ontvangen melkgeld een “beetje“ af🥴🤔 wat gelukkig niet werd ontdekt! De Prietprater was toen ook al “”gewoon een beetje mens””, 🫣?!?!?

De Prietprater heeft het altijd over mooie momenten als “QUALITY TIME”! Alles te maken met de zondagmiddag, na de kerkgang, naar opa en oma Lingen, ook met andere familieleden. De volwassenen in de voorkamer, samen en gezellig een borreltje drinkend. En dan mochten we vaak, de resterende suiker in een borrelglaasje oplepelen!

Dat moment, de waarde van familie-zijn, dat herinnert de Prietprater zich nog steeds als ultiem en reden gevend om zelf op zondag rond 13 uur, een fijn glas GODS WATER te genieten; een bijzonder en unieke familie-herinnering😇.

Al mijmerend komt ook nog naar voren, hoe onze bijna-broer Bep in ons gezin kwam. Bep, vriend van Henk, zoon van een keuterboertje, die heel jong aan de toen heersende “A-griep” overleed. Zijn moeder moest hard buitenshuis werken en langzamerhand verbleef Bep heel veel bij ons. Toen wij later (1963) verhuisden naar Echten, was het niet meer dan logisch dat Bep met ons mee ging, met begrip en instemming van zijn moeder.

En zo mijmert de Prietprater dezer dagen verder, soms hardhandig tot de werkelijkheid terug gebracht, als zijn wat stramme lijf actief moet worden!

Maar, de Prietprater denkt dat er nog hele mooie tijden komen en hij begint aan een verder prachtig familie gebeuren die zijn leven nog een mooie kleur zullen geven!😇👍😍

Uw (nu nog oudere jongere) Prietprater,🤡